این خوراک، یکی از پرطرفدارترین خوراک های گیاهی یا وج می باشد. در زبان هندی، آلو/aloo به معنای سیب زمینی، گبی/ gobi به معنای گل کلم و ماتر/mutter به معنای نخود فرنگی است. اگر نخودفرنگی از این خوراک حذف شود، با نام آلو گبی، خوانده و خورده می شود. این خوراک در هند، نپال و پاکستان، خورنده ی زیاد دارد.
مواد لازم
یکم
پیاز(خرد شده) - نیم فنجان
فلفل سبز تازه (چیلی) - یک عدد
زیره - یک قاشق چایخوری
گرم ماسالا - نیم قاشق چایخوری (در یکی از پست های قدیمی، ترکیب و روش تهیه ی آن را نوشته ام، می توانید از اینجا، آن را ببینید)
فلفل قرمز (پودر) - نیم قاشق چایخوری
زردچوبه (پودر)- یک قاشق چایخوری
رازیانه - نیم قاشق چایخوری (من چون طعم رازیانه را دوست ندارم، خوراک را با آن ناگوار نمی کنم، شما اگر با ایشان مشکلی ندارید، به خوراکتان دعوتش کنید که خواص زیاد دارد)
تخم گشنیز (پودر) - یک قاشق چایخوری
شنبلیله ( پودر) - نیم قاشق چایخوری
روغن - دو قاشق غذاخوری
دارچین (چوب) - یک/ دو عدد
نمک
دوم
گل کلم (گل شده) - دو فنجان
سیب زمینی (خرد شده) - دو فنجان
نخود فرنگی - یک فنجان
سوم
پیاز (خرد شده) - نیم فنجان
زنجبیل (خرد شده) - یک چهارم فنجان
سیر- ده حبه
گوجه فرنگی (خرد شده) - سه عدد متوسط
آب - اندکی در صورت نیاز
چهارم
گشنیز تازه
نخست از قسمت سوم مواد، به کمک خردکن/grinder، مخلوطی می سازیم که نه سفت باشد نه آبکی.
این معجون را کناری می گذاریم و به سراغ قسمت یکم مواد می رویم. روغن را داغ می کنیم، زیره و دارچین را کمی تفت می دهیم و پیاز را علاوه می کنیم.
کمی بعدتر فلفل سبز و ادویه ها را نیز اضافه می کنیم. سرخ کردن را تا طلایی شدن پیازها، ادامه می دهیم و بعد معجونی را که از قسمت سوم مواد تهیه کرده بودیم، به تابه می افزاییم. خورش را مرتب هم می زنیم تا به روغن بیفتد (حدود ده دقیقه با حرارت متوسط). به سراغ قسمت دوم مواد می رویم. گل کلم خرد شده، سیب زمینی خرد شده و نخود فرنگی را به تابه اضافه می کنیم و کمی تفت می دهیم. سه فنجان آب به خورش می خورانیم، بعد از به جوش آمدنِ آب، شعله را پست می کنیم و طبخ را حدود پانزده دقیقه تا پخته شدن آن ها، ادامه می دهیم.
این خوراک با روتی/ roti*، چاپاتی/chapati*، نان/naan* و یا پلو خورده می شود. اگر می خواهید آن را با پلو صرف کنید، کمی خورش را آبدار بگیرید. خوراک را با قسمت چهارم مواد، بیارایید. گاهی در رستوران ها، هنگام سرو کردن، خامه نیز به این خوراک اضافه می کنند.
روتی/roti و چاپاتی/chapati، نان/naan ، نان های متداول در هند هستند که در تمام خانه ها به صورت روزانه پخته می شوند. روش تهیه ی آن را در پستی جداگانه، معرفی خواهم کرد. علی الحساب بدانید که روتی، بسیار به تافتون ما شباهت دارد و در اندازه کوچکتر طبخ می شود و البته، هرگز به خوشمزگیِ تافتون ما یا حداقل تافتونی که در سعادت آباد، بلوار دریا پخته می شود، نیست. نان دیگری نیز اینجا متداول است که آن را "نان" خطاب می کنند و معمولا آن را مثلثی یا چیزی شبیه به نان سنگگ (از نگرِ قیافه) درست می کنند. البته اصلا گمان نکنید که این نان، در قد و قواره و خوشمزه گی نان سنگگ است.
نوش جان
مواد لازم
یکم
پیاز(خرد شده) - نیم فنجان
فلفل سبز تازه (چیلی) - یک عدد
زیره - یک قاشق چایخوری
گرم ماسالا - نیم قاشق چایخوری (در یکی از پست های قدیمی، ترکیب و روش تهیه ی آن را نوشته ام، می توانید از اینجا، آن را ببینید)
فلفل قرمز (پودر) - نیم قاشق چایخوری
زردچوبه (پودر)- یک قاشق چایخوری
رازیانه - نیم قاشق چایخوری (من چون طعم رازیانه را دوست ندارم، خوراک را با آن ناگوار نمی کنم، شما اگر با ایشان مشکلی ندارید، به خوراکتان دعوتش کنید که خواص زیاد دارد)
تخم گشنیز (پودر) - یک قاشق چایخوری
شنبلیله ( پودر) - نیم قاشق چایخوری
روغن - دو قاشق غذاخوری
دارچین (چوب) - یک/ دو عدد
نمک
دوم
گل کلم (گل شده) - دو فنجان
سیب زمینی (خرد شده) - دو فنجان
نخود فرنگی - یک فنجان
سوم
پیاز (خرد شده) - نیم فنجان
زنجبیل (خرد شده) - یک چهارم فنجان
سیر- ده حبه
گوجه فرنگی (خرد شده) - سه عدد متوسط
آب - اندکی در صورت نیاز
چهارم
گشنیز تازه
نخست از قسمت سوم مواد، به کمک خردکن/grinder، مخلوطی می سازیم که نه سفت باشد نه آبکی.
این معجون را کناری می گذاریم و به سراغ قسمت یکم مواد می رویم. روغن را داغ می کنیم، زیره و دارچین را کمی تفت می دهیم و پیاز را علاوه می کنیم.
کمی بعدتر فلفل سبز و ادویه ها را نیز اضافه می کنیم. سرخ کردن را تا طلایی شدن پیازها، ادامه می دهیم و بعد معجونی را که از قسمت سوم مواد تهیه کرده بودیم، به تابه می افزاییم. خورش را مرتب هم می زنیم تا به روغن بیفتد (حدود ده دقیقه با حرارت متوسط). به سراغ قسمت دوم مواد می رویم. گل کلم خرد شده، سیب زمینی خرد شده و نخود فرنگی را به تابه اضافه می کنیم و کمی تفت می دهیم. سه فنجان آب به خورش می خورانیم، بعد از به جوش آمدنِ آب، شعله را پست می کنیم و طبخ را حدود پانزده دقیقه تا پخته شدن آن ها، ادامه می دهیم.
این خوراک با روتی/ roti*، چاپاتی/chapati*، نان/naan* و یا پلو خورده می شود. اگر می خواهید آن را با پلو صرف کنید، کمی خورش را آبدار بگیرید. خوراک را با قسمت چهارم مواد، بیارایید. گاهی در رستوران ها، هنگام سرو کردن، خامه نیز به این خوراک اضافه می کنند.
روتی/roti و چاپاتی/chapati، نان/naan ، نان های متداول در هند هستند که در تمام خانه ها به صورت روزانه پخته می شوند. روش تهیه ی آن را در پستی جداگانه، معرفی خواهم کرد. علی الحساب بدانید که روتی، بسیار به تافتون ما شباهت دارد و در اندازه کوچکتر طبخ می شود و البته، هرگز به خوشمزگیِ تافتون ما یا حداقل تافتونی که در سعادت آباد، بلوار دریا پخته می شود، نیست. نان دیگری نیز اینجا متداول است که آن را "نان" خطاب می کنند و معمولا آن را مثلثی یا چیزی شبیه به نان سنگگ (از نگرِ قیافه) درست می کنند. البته اصلا گمان نکنید که این نان، در قد و قواره و خوشمزه گی نان سنگگ است.
نوش جان
